FUKARAJA, nje novelē…
nga Zani Hoxha
(KAPITULLI 1, FAQJA 1)
…………………………………….Rajmondi po shikonte perendimin diellit nga dhoma e dritares se tij, dhe papritur sec ju kujtua ajo. Ne mendjen e tij kishte shume gjera, por gjeja qe kishte me shume peshe, ishte ajo, Xhulia. Dhe duke shikuar perendimin e diellit dhe naten qe po e mbulonte detin e pafund, afer lagjes se tij, ai rrecitoj nje poezi vetes se tij. Nje vajze te bukur e kam dasht, emrin Xhuli e ka pas, Xhuli Xhuli, ku m'je ti, pse me le mu ne vetmi? Fukaraja po shikonte dallget e detit qe hidheshin mbi njera tjetren, dhe njerzit qe kalonin dhe shetisnin neper bregdet……..
Nga njerzit qe ishin duke shetitur gjate kesaj mbremje ne bregdet, dikush ishte vetem, dikush ishte çift, dikush ishte me shoqeri, dhe dikush me familje. Por Fukaraja shikonte dhe vetem veshtronte me kujdes nga dritarja e dhomes se apartamentit te tij qe ishte ne katin e dyte. Prane tij ai kishte nje filxhan te mbushur me çaj limoni te ngrohte, dhe ditari i tij personal ku ne te shkruante cdo gje qe i vinte ne mendje. Por perse njeriut i vien ne mendje ata njerez qe ke pasur nje far dashurie me ta, ose ata njerez qe ke shkembyer çaste urrejtje me ta. Por me siguri humbja e dashurise njerzore eshte me e dhimbshme dhe me tragjike, per çfare do lloj shkaku. Mungesa e saj, kuptohet.
E kishte kuptur sakte natyren e njeriut Jezusi kur i keshilloj dishepujt e tij qe ta duan njeri tjetrin ashtu sikur Zoti ne qiell ju don juve. Duaene njeri tjetrin ashtu sikur une ju deshtu juve. Falni ata qe gabojn dhe u persekutojn juve, sepse kjo do te jete me e mire per gjendjen e juaj mendore, shpirterore, dhe fizikore. Ah sikur ta kuptonte njeriu, ne vend qe ta jetoj jeten duke mos u pajtuar me fatin !
Rajmondi po shikonte horizontin e detit nga dritarja e dhomes se tij, dhe pafundesine e tij, ne kete mbremje qe dal ngadale po pushtohej nga erresira e nates. Rrezet e kuqe te diellit po i benin shoqerimin e fundit detit ngjyre kalter. Kur papritur dikush i trokiti ne dere….Kush ishte, foli me vete ai ? Perse tani, kur une po e shijoj vetmine time, ne kete meditim nostalgjik……….
nga Zani Hoxha
(KAPITULLI 1, FAQJA 1)
…………………………………….Rajmondi po shikonte perendimin diellit nga dhoma e dritares se tij, dhe papritur sec ju kujtua ajo. Ne mendjen e tij kishte shume gjera, por gjeja qe kishte me shume peshe, ishte ajo, Xhulia. Dhe duke shikuar perendimin e diellit dhe naten qe po e mbulonte detin e pafund, afer lagjes se tij, ai rrecitoj nje poezi vetes se tij. Nje vajze te bukur e kam dasht, emrin Xhuli e ka pas, Xhuli Xhuli, ku m'je ti, pse me le mu ne vetmi? Fukaraja po shikonte dallget e detit qe hidheshin mbi njera tjetren, dhe njerzit qe kalonin dhe shetisnin neper bregdet……..
Nga njerzit qe ishin duke shetitur gjate kesaj mbremje ne bregdet, dikush ishte vetem, dikush ishte çift, dikush ishte me shoqeri, dhe dikush me familje. Por Fukaraja shikonte dhe vetem veshtronte me kujdes nga dritarja e dhomes se apartamentit te tij qe ishte ne katin e dyte. Prane tij ai kishte nje filxhan te mbushur me çaj limoni te ngrohte, dhe ditari i tij personal ku ne te shkruante cdo gje qe i vinte ne mendje. Por perse njeriut i vien ne mendje ata njerez qe ke pasur nje far dashurie me ta, ose ata njerez qe ke shkembyer çaste urrejtje me ta. Por me siguri humbja e dashurise njerzore eshte me e dhimbshme dhe me tragjike, per çfare do lloj shkaku. Mungesa e saj, kuptohet.
E kishte kuptur sakte natyren e njeriut Jezusi kur i keshilloj dishepujt e tij qe ta duan njeri tjetrin ashtu sikur Zoti ne qiell ju don juve. Duaene njeri tjetrin ashtu sikur une ju deshtu juve. Falni ata qe gabojn dhe u persekutojn juve, sepse kjo do te jete me e mire per gjendjen e juaj mendore, shpirterore, dhe fizikore. Ah sikur ta kuptonte njeriu, ne vend qe ta jetoj jeten duke mos u pajtuar me fatin !
Rajmondi po shikonte horizontin e detit nga dritarja e dhomes se tij, dhe pafundesine e tij, ne kete mbremje qe dal ngadale po pushtohej nga erresira e nates. Rrezet e kuqe te diellit po i benin shoqerimin e fundit detit ngjyre kalter. Kur papritur dikush i trokiti ne dere….Kush ishte, foli me vete ai ? Perse tani, kur une po e shijoj vetmine time, ne kete meditim nostalgjik……….
RSS Feed
